Het is grappig, maar tegelijk een eer, als mensen je in de sportschool vragen: “Wat is jouw formule? We kennen je nou al zoveel jaren en je verandert totaal niet. Je bent nog altijd dezelfde!” Het overkwam mij echt in Spanje waar ik al sinds 2006 lid ben van de sportschool. Het zette mij wel aan het denken en bedacht me dat ik dat eens op papier zou gaan zetten. Hierbij vandaag het resultaat!
Allereerst, ik ben dus niet meer hetzelfde als bijna 20 jaar geleden. Ik ben een maat gegroeid, mijn vel is losser geworden en zo afgetraind als ik toen was, dat ben ik echt niet meer! Dat laatste zou ik ook niet meer kunnen opbrengen. Ik volgde in die tijd wel echt richtlijnen met betrekking tot voeding, waar ik overigens toen heel prettig bij voelde. Het was nooit moeite om me eraan te houden. Alleen ik ging van een bijna suikerloos en koolhydraatarm menu heel slecht in mijn vel zitten. Ik heb daarvan geleerd en zou dat nooit meer zo doen en ook niet willen doen.
Gewicht en figuur is voor een deel natuurlijk erfelijk, ik heb geluk met mijn genen (tenminste dat vind ik dan). Daarna zijn voeding en beweging het grootste aandeel.
VOEDING
In principe eet ik alles! En drink ik ook alles, maar wel met mate. Ik houd van gezonde voeding, ik vind dat oprecht lekker. Dus het is voor mij zelfs een feestje om gezond te eten. Ik heb geen hang naar taartjes, maar heb wel een guilty pleasure aan drop en chocola. Dat eet ik dus wel, maar nooit met overdaad. Alcohol is voor mij geen ding. Wij drinken thuis bijna geen alcohol, tenzij we bezoek hebben. Als ik uit eten ga, of gezellig met vriendinnen ben, zal ik het zeker niet laten! Je zult me alleen nooit over de bar zien gaan! Verder eet ik drie keer per dag en normaal. Ik zal mezelf niet meer overeten of perse mijn bord leeg eten. Genoeg is genoeg!
BEWEGEN
Zoals jullie weten, is dat voor mij al helemaal geen straf! Verslaving zou ik niet willen noemen, hoewel mijn gezin er anders over denkt. Overigens trainen zij net zo hard allemaal mee. Ik probeer vier ik in de week naar de sportschool te gaan en ik train met schema’s. Zo komen alle spiergroepen aan de beurt. Soms ga ik zelfs vijf keer als ik daar de tijd voor heb. Maar ook hiervoor geldt dat ik het met plezier doe. Het is ook een onderdeel geworden van mijn sociale leven. Het is ook gezellig. In Nederland drinken we altijd even koffie erna en hier in Spanje praten we ook met elkaar (en met name welke feestjes er in welk dorp binnenkort zijn!).
Overigens sport ik echt al heel mijn leven. Als kind heb ik veel aan jazz balet gedaan. Ik heb altijd getennist en gehockeyed. Later werd ik lid van een sportschool en ben ik me op fitness gaan richten en dat doe ik nog altijd.
Dus ja, wat moet ik aan mijn formule toevoegen? Levensphylosofie misschien? Ik ben altijd positief ingesteld, ik houd van lachen en lange gesprekken. En natuurlijk kan het er niet altijd zo rooskleurig uit zien, maar meestal wel. Ik koester het en geniet ervan.