In het begin van de corona epidemie genoot ik enorm van de vrijheid, de vrije tijd, het hebben van geen verplichtingen en bovenal het FOMO-effect was ook totaal verdwenen. Zo langzamerhand lijkt het wel of ik me mee laat zuigen in het ritme van voor die tijd en ik baal zo enorm van mezelf. Had het namelijk echt mezelf belooft dit niet meer te gaan doen. Zoals een goede vriendin me ooit zei: “Marieke, je hebt maar 1 factor tijd” en ze heeft zo gelijk!
Het is niet eens zo dat ik bepaalde dingen doe tegen mijn zin in, maar het is soms gewoon te veel. En daarbij komen de files die er tegenwoordig weer zijn. Het kost me soms twee uur om vanuit Amsterdam naar huis te komen, nou ik kan jullie zeggen dan zit ik te koken. Zo zonde van mijn tijd en denk ik terug aan de zoom-meetings die zo ongelooflijk functioneel waren.
Ook nu ik even er tussenuit ben, geniet ik van de rust. Ik kan lekker opstaan in mijn jogging pak, en door pakken wanneer ik dat bepaal. Lekker met mijn laptop op schoot waar ik wil mijn blogs uitwerken. Zo’n jogging dag brengt zoveel rust in je hoofd. Natuurlijk ben je er continue zelf bij, maar het is zo makkelijk om je te laten leiden door wat anderen van je verwachten. Maar ja, daar komt de hamvraag: wat wil je uiteindelijk zelf? En eerlijk, ik ben veel productiever als ik thuis ben, dan wanneer ik alle files mee gerekend een dag op pad ben!
Vanaf nu dus voor mij meer jogging dagjes tussen door en maximaal 1 dag per week naar Amsterdam, als dat überhaupt nodig is!
Ik ben benieuwd hoe jullie dit aanpakken?
Mijn jogging pak is overigens van Charlie Choe! Zij hebben prachtige jogging pakken en de meest fijne en zachte pyjama’s voor jong en oud!